باید بدونی گناه دو جور اثر داره. یه اثر بر روح و جانت داره. مث همون مجازات های خدا. که خب اگه توبه کنی دوباره به سمت گناه نری؛ خدا اثر گناهو بر میداره و مجازات نمیشی. وگاهی حتی به نیکی هم تبدیل میشه. البته با توبه ی واقعی.
اما گناه، یه اثر دیگم داره. اونم اثر وضعیه. که اثر دنیائی و مادی گناهه. این اثر، برداشتنی نیست. مثلا کسی که خدائی نکرده سرقت کرده. یا ارتباط بیش از حد با نامحرم داشته. و خودش باعث از بین رفتن آبروی خودش و باعث بدنامیش شده، این اثر با توبه از بین نمیره. و باید اون فرد تلاش کنه، تا اطمینان اطرافیان، و جامعه رو دوباره، به دست بیاره تا خدای مهربون هم بخاطر اصلاح و توبش، کمکش کنه و موجبات خوش نامیشو فراهم کنه که اونم زمان بره.
پس، حواسمون به اثرات اجتماعی گناه هم باشه. چون ممکنه با توبه، پیش خداوند بخشیده شیم؛ اما یه مدت طولانی، نتونیم تو جامعه سرمونو بالا بگیریم.
آبرو خیلی با ارزشه. با گناه از دستش ندیم.
