امیرمؤمنان علی(ع) فرمود: روزی همراه گروهی در محضر رسول خدا(ص) نشسته
بودیم. آن حضرت به ما رو کرد و فرمود: «بهترین کار برای زنان چیست؟» هیچ
کدام از حاضران نتوانستند جواب صحیح بدهند. هنگامی که متفرّق شدند، من به
خانه بازگشتم، و همین موضوع را از حضرت زهرا(س) پرسیدم، و ماجرای سؤال
پیامبر(ص) و پاسخ صحیح ندادن اصحاب را برای حضرت زهرا(س) تعریف کردم، و
گفتم هیچکس پاسخ صحیحی نداد. حضرت زهرا(س) فرمود: من پاسخ این سؤال را می
دانم، و آن این است که: «خَیْرٌ لِلنِّساءِ اَنْ لایَرِینَ الرِّجالَ
وَلایَراهُنَّ الرِّجالُ؛ صلاح زنان در آن است که آنها مردان نامحرم را
نبینند، و مردان نامحرم آنها را نبینند». من به محضر رسول خدا(ص) بازگشتم و
عرض کردم: «ای رسول خدا! از ما پرسیدی که چه کار برای زنان برتر است،
پاسخش این است که برترین کار برای زنان این است که آنها مردان نامحرم را
نبینند، و مردان نامحرم آنها را نبینند». پیامبر(ص) فرمود: «چه کسی به تو
چنین خبر داد». علی(ع) عرض کرد: «فاطمه(س) چنین فرمود». پیامبر(ص) از این
پاسخ خشنود شد، و سخن فاطمه(س) را پسندید و به نشانه تأیید او فرمود:
«اِنَّ فاطِمَةُ بضْعَةٌ مِنّی؛ همانا فاطمه، پاره تن من است»