تقطیع کردن روایت ، یکی از شگردهای جریان فریب کار یمانی است تا مردم از همه جا بی خبر را بفریبند. البته بر فرض این که آن روایت صحیح باشد. زیرا پیروان جریان مدعی یمانی، اعتقادی به علم رجال ندارشته و آن را رد می کنند.
مدعی یمانی و مبلغانش مانند کسانی هستند که قرآن در باره آن ها می فرماید: «وَ یَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَکْفُرُ بِبَعْضٍ؛ و مى گویند: به بعضى (پیامبران) ایمان مى آوریم و به برخى کافر مى شویم.»[۱] پیروان جریان یمانی به بعضی از روایات یا قسمتی از آن ایمان می آورند و به فسمت دیگر حدیث که به درد آن ها نمی خورد؛ ایمان نمی آورند.
یکی از تقطیع کردن های مبلغان مدعی یمانی، در حدیثی است که یکی از یاران حضرت حجت را از بصره دانسته و نام او را احمد می داند. در اینجا مبلغان یمانی، بر اسم احمد خیلی تاکید می کنند (تا بر احمد الحسن تطبیق کند) و اسم پدر او را(که در روایت آمده است) عمدا نمی آورند تا کسی متوجه دروغ آن ها نشود.
اصل حدیث از امام صادق (علیه السلام) این است: «و من البصره: أحمد بن ملیح؛ و از بصره احمد بن ملیح است.»[۲] پس معلوم می شود که اسم پدر احمد در روایت، ملیح است و ربطی به احمد الحسن ندارد. همچنین در روایت بلندی از حضرت علی (علیه السلام) که در باب یاران حضرت حجت است می خوانیم: «أنّ أوّلهم من البصره و آخرهم من الأبدال؛ اولین آنها از بصره و آخرین آنها از ابدال مى باشد.»[۳] در اینجا مبلغین جریان مدعی یمانی، حدیث را تا انتها دنبال نکرده و حدیث را ساتسور می کنند تا به هدف پلید خود برسند و به مخاطب بی خبر خود بقبولانند آن که از بصره است حتما احمد الحسن است؛ در حالی که در حدیث به افرادی از بصره اشاره می شود که حتی نام احمد را ندارند: «فأما الّذین من البصره: فعل و محارب؛ اما کسانی که از بصره هستند؛ فعل و محارب هستند.»[۴]
پی نوشت
۱ــ نساء/۱۵۰
۲ــ دلائل الإمامه (ط – الحدیثه) ؛ ؛ ص۵۷۴
۳ــ بشاره الاسلام، ص۱۴۸
۴ــ همان
