ابن فندوق در کتاب لباب الانساب از دختری به نام رقیه برای امام حسین علیه السلام در کنار فاطمه و سکینه یاد کرده است (1).
محمد بن شافعی دختران امام حسین علیه السلام را 4 تن دانسته و تنها از زینب، سکینه و فاطمه نام برده است و نام دختر چهارم ذکر نشده است (2) نجم الدین طبسی می گوید نام دختر چهارم امام حسین (ع) رقیه و کنیه اش ام کلثوم است (3) شیخ مفید تنها سکینه و فاطمه را به عنوان دختران امام حسین (ع) ذکر می کند(4).
در برخی نسخه های ملهوف که از امام حسین (ع) جملاتی به بازماندگان خود گزارش کرده، از رقیه نام برده شده است اما هیچ اشاره ای نشده که این رقیه، دختر امام است (5) این احتمال نیز وجود دارد که منظور از رقیه در این گزارش دختر امام علی (ع) باشد (6).
قاسم بن محمد بن احمد از اندیشمندان اهل سنت چنین نقل کرده است:
"در حاویه آمده که زنان خاندان نبوت در حالت اسیری حال مردانی را که در کربلا شهید شده بودند بر پسران و دختران ایشان پوشیده می داشتند و هر کودکی را وعده ها می دادند که پدر تو به فلان سفر
رفته است باز می آید تا ایشان را به خانه ی یزید آوردند دخترکی بود 4 ساله که شبی از خواب بیدار شد و گفت پدر من حسین کجاست این ساعت او را به خواب دیدم که سخت پریشان بود زنان و کودکان
جمله در گریه افتادند و فغان از ایشان برخاست یزید خفته بود از خواب بیدار شد و حال تفحص کرد خبر بردند که حال چنین است آن لعین در حال گفت که بروند و سر پدر او را بیاورند و در کنار او نهند
ملاعین سر بیاوردند و در کنار آن دختر 4 ساله نهادند پرسید این چیست ملاعین گفتند سر پدر توست آن دختر بترسید و فریاد برآورد و رنجور شد و در آن چند روز جان به حق تسلیم کرد"(7).
در شهر دمشق بارگاهی وجو دارد که به رقیه منسوب است.
مرتضی مطهری ماجرای درگذشت او را در شام از تحریفات لفظی واقعه عاشورا دانسته است (8) .
(1) ابن فندوق. لباب الانساب 1385. ص 355.
(2) شافعی .مطالب السئول. 1419ه ق . ص 257.
(3) طبسی . رقیه بنت الحسین . صص 8-9.
(4) شیخ مفید . الارشاد . ج2. 1413ه ق . ص 135.
(5) سید بن طاووس . اللهوف . ص141.
(6) طبسی. رقیه بنت الحسین . ص25
(7) عماد الدین طبری. کامل بهایی. ج2. ص179.
(8) مطهری . مجموعه آثار . ج17. ص586.
