گروهى از مردم «رى» به زیارت امام حضرت صادق (ع) رفته بودند .
هنگامى که به محضر امام شرفیاب شدند ، در معرفی خود چنین گفتند : ما اهل «رى» هستیم . حضرت فرمود : مرحبا به برادران قمى ما.
گفتند : ما از رى آمده ایم . حضرت دوباره همان سخن را فرمود . چند بار دیگر تأکید کردند که ما اهل رى هستیم . پاسخ حضرت همان بود .
سپس امام چنین فرمود :
“خداوند حرمی دارد که آن « مکه » است . پیامبر (ص) هم حرمى دارد و آن «مدینه» است . امیرالمؤمنین (ع) نیز حرمى دارد که « کوفه » است .
ما – ائمه دیگر – هم حرمى داریم و آن «شهر قم» است .
بزودى دخترى از فرزندانم به نام «فاطمه» در آنجا به خاک سپرده می شود ؛ هر کس قبر او را زیارت کند ؛ بهشت براى او واجب مى شود”.
بحار الانوار، ج ۹۹، ص ۲۶۷