در صحیح بخاری نقلشده است که فرزند خلیفه دوم پس از وفات پیامبر توجه زیادی به تبرک جستن از آثار آن حضرت داشت[1]تا جایی که برخی از نویسندگان اهل سنت همین امر را دلیل بر جواز تبرک پس از وفات رسولالله محسوب کردهاند.[2] آیا وهابیان از او بیشتر میفهمند؟! آیا فرزند خلیفه دوم توجه فراوان به رفتاری شرک آلود داشته است؟! اگر حقیقتاً تبرک به آثار پیامبر صلی الله علیه و آله پس از وفات ایشان حرام و شرک است چرا عبدالله اصرار به این مساله داشته است و چرا سایر صحابه و بزرگان دین این رفتار دائمی او را مورد نهی قرار ندادهاند؟!
[1] بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۵۲۲.
[2] ابن حجر، فتح الباری، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۲۷۴.