مسجد محل عبادت و راز و نیاز با خدای بی همتاست. وقتی مومنین بر غار اصحاب کهف دست یافتند و با جنازه‌های بی جان آن‌ها مواجه شدند به تصریح قرآن کریم تصمیم گرفتند که روی قبر آن‌ها «مسجدی» بنا کنند[1] و در آن مکان به عبادت و راز و نیاز با خدا بپردازند. قرآن کریم این مسئله را بدون اینکه انتقادی نسبت به آن نماید نقل کرده و به نوعی تقریر و امضا می‌کند و الا اگر چنین عملی چنانچه وهابیان تصور می‌کنند شرک و ممنوع بود باید قرآن این رفتار شرک‌آلود را به باد انتقاد می‌کشید. حال که بدن‌های اصحاب کهف، زمینی را متبرک می‌کند تا در کنار آن مسجدی تأسیس شود و به عبادت خدا پرداخته شود به چه دلیل این سخن را نمی‌توان در خصوص قبر شریف پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و فرزندان و اهل بیت ایشان علیهم‌السلام مطرح ساخت؟ کاش وهابیان اندکی بیشتر می‌اندیشیدند.
[1] کهف: 21.
مطالب مرتبط
یک بام و دو هوا! روایات و زیارت قبر پیامبر اکرم شفاعت پیامبر از زائران خود زیارت پس از وفات مانند زیارت در حال حیات! ترک زیارت پیامبر، جفای به پیامبر! استحباب زیارت و حرمت سفر برای زیارت! نمازخواندن و دعا کردن نزد قبور اولیای الهی نماز و دعا به نیت عبادت صاحب قبر! روشنائی قبور و کمک به مؤمنین
