در کنار کعبه نقطهای به نام «مقام ابراهیم» وجود دارد که به همین دلیل محل نمازخواندن نمازگذاران قرار داده شده است. قرآن کریم خود به نمازخواندن در این مکان ترغیب کرده است[1]مسلمانان به همین دلیل این مکان را متبرک دانسته و به سبب تماس این سنگ با پای ابراهیم به آن تبرک میجستند.[2] اگر حقیقتاً تبرک جستن به مکان پای یک پیامبر ممنوع و بهزعم وهابیان شرک بود آیا روا بود که قرآن کریم امر به نمازخواندن در این مکان کند و بدون هیچ نهی و بازداشتی از تبرک جستن، عملاً راه را برای تبرکجویی مسلمین و شرکورزی آنها آنهم در کنار کعبه مقدسه هموار نماید؟!
[1] بقره: 125.
[2] امین، کشف الارتیاب، ۱۴۱۰ق، ص۳۴۱.