عدالت اقتصادی و خوش‌اخلاقی!
خوش‌اخلاقی و بداخلاقی دو مفهوم آشنا هستند. در طول روز با افراد زیادی مواجه می‌شویم در بسیاری از موارد آن‌ها را خوش‌اخلاق یا بداخلاق ارزیابی می‌کنیم. صرف‌نظر از اینکه گاهی این ارزیابی‌ها خود مصداق بی‌اخلاقی است و عادلانه نیست اما باید گفت که یک‌راه برای شناخت «میزان خوش‌اخلاقی» افراد و در مرحله اول خودمان «عدالت اقتصادی» است! انسان هر چه بیشتر در عرصه اقتصاد و کسب‌وکار خود عادل باشد و از ظلم به خود و دیگران پرهیز کند خوش‌اخلاق‌تر است. برای مثال کسی که در تجارت خود از مال حرام پرهیز دارد و به طلب حلال اشتغال دارد و می‌کوشد تا برای خانواده خود توسعه بیشتری را ایجاد کند انسانی بسیار «خوش‌اخلاق» است.[1]
[1] برداشتی از بحارالأنوار (ط-بیروت) ج 68 ، ص 394، ح 63.
