یکی دیگه از معانی توحید نفی ترکیب هست.
معنای قبلی از دیدگاه برون ذاتی به مساله توحید نگاه می کرد و این معنا دقیقا بر خلاف معنای قبل دیدگاه درون ذاتی داره.
به این معنا که خود خداوند متعال دارای اجزاء و ترکیبات مختلف نیست. برای مثال انسان ها ترکیب های مختلفی از دست و پا و سر و شکم و ... هستند. اما خداوند متعال اینطور نیست و یک وجود یکپارچه داره.
البته باز هم یکپارچه بودن خدا با یکپارچه بودن دنیایی ما فرق داره. چون توی این دنیا اگر جسم یکپارچه ای پیدا بشه، حتما می تونیم براش اجزاء فرضی در نظر بگیریم، برای مثال یک خط رو در نظر بگیرید که هیچ جزئی نداره. اما ما می تونیم توی ذهنمون همین خط رو تبدیل کنیم به 5 تا خط کوچکتر و این ها همون اجزاء فرضی هستند که چنین موضوعی در مورد خدا قابل فرض نیست.[1]
[1] برداشتی از کتاب آموزش عقاید آیت الله مصباح صفحه 136
