سرمایههای خیالاتی
کفاش سر کوچه بود و واکس خوبی به کفشهای مشتریانش میزد، قوطی واکسهای خالی را که در چند سال اخیر جمع کرده بود، در چند گونی خیلی بزرگ جمع کرده بود و هر کجا که میرفت آنها را با خودش میبرد.
کفاش فقیر هر روز صبح آنها را از خانه بیرون میآورد و یک وانت میگرفت تا آنها را به مغازهاش بیاورند، دوباره شب همه آنها را با یک وانت به منزلش برمیگرداند.
خیلی خوشخیال بود، زیرا تصور میکرد که سرمایهدارترین فرد استانش است، اما سرمایههایش فقط قوطی واکسهای خالی بود و او به این سرمایه خیالی امید زیادی داشت.
برخی انسانها مانند این کفاش هستند، زیرا تمام سرمایه و دلخوشی آنان آرزوهای خیالی مانند پولدار شدن هست، بدون اینکه بدانند این آرزوها خیالی در حال حاضر در دسترسشان نیست.
امید به آرزوهای بیپایان دنیایی نشان از خیالاتی بودن انسان است(۱).
پینوشتها:
۱.امام علی(ع) به فرزندش امام حسن(ع) فرمودند: بپرهیز از آرزوهای بلند[و بی پایان دنیایی] که آن کالا [و سرمایه] احمقان است.
مطالب مرتبط
زمان مناسب دروازه موفقیت ارتیاط مجسمه موزه با نابودی عشق انعکاس کلام در کوهستان دیگران هم بخر و هم بفروش شیطان در لباس دیگری بیخیالی به هوس اول شباهت خاکزدایی نمد با انسان تیغ جراحی خدا تیر آرزوی بیپایان بر زندگی تیر فردا در قلب امروز فرار از خود به اینترنت دود آپارتمان بر چشم خانه ذهن گردانی رهایی از ترافیک دویدن به سراب دردهای شادکننده خنده چراغ سبز به مهرورزی عبور از دستاندازها پشت پا به کمال گرایی افراطی
