آرامش حقیقی در پرتو ايمان و پرهیزکاری
آدمی در برابر حوادث هنگامی که معترف به عجز می شود، سراسر وجود او را حزن در برمی گیرد و حزن به مفهوم اوج اندوه در برابر شادمانى است.
جان آدمی در هر آنی محل آمد و شد غم و شادی هاست و انسان باید به این امر آگاه باشد این حالات ناپایدارند و نه پایدار.
امنيّت و آرامش در اين سراوسراى آخرت تنها در گرو ايمانِ آگاهانه و خالصانه و پرواپيشگى است و بر اين اساس است كه آن مردم شايسته كردارى كه بر فرمان خدا دل مى سپارند و براساس مقررات او زندگى مى كنند، خدا آنان را دوست مى دارد و در روز رستاخيز نيز نه بيمى از كيفر دارند و نه اندوهگين خواهند شد.
اَلا اِنَّ اَوْلِياءَ اللّهِ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلا هُمْ يَحْزَنُونَ.
بهوش باشيدكه دوستان خدانه بيمى خواهندداشت ونه آنان اندوهگين خواهندشد. (1)
1- سوره یونس آیه62
رواق معرفت
@revaghmarefat
