ارتباط خشم والدین با دروغگویی کودک
تصور کنید که اشتباهی انجام داده اید و فرد مافوق یا مدیر شما با قیافه ای خشمگین و لحنیبسیار تند به شما بگوید: تو این کار نامناسب را انجام دادی؟
شاید برخی از شما بخاطر ترس از توبیخ شدن بگویید: باور کنید من نبودم.
همین حالت را برای کودک دلبند خود تصور کنید، کودک شما بدون اجازه شما به کیف پول شما دست زده است و شما ازشدت ناراحتی با قیافه ای تند به او می گویید: تو کیف پول من را برداشتی؟
کودک هم به خاطر فرار از تنبیه یا پشت گردنی می گوید: باور کن که کار من نبوده است!
برخی از والدین متاسفانه اجازه راست گفتن را به فرزند خود نمی دهند؛ بنابراین چه زیبا می شود با برخوردی مناسب(1) یا گفتن این که تو را تنبیه نمی کنم، به کودک خود اجازه راستگویی را بدهید.
توضیحات بیشتر در سایت مرکز مشاوره موسسه امام خمینی: http://moshavere.org/node/1136
پی نوشت ها:
1-رسول مهربانی فرمودند: أكرموا أولادكم وأحسنوا أدبهم؛ کودکان خود را گرامی بدارید و به آنها ادب یاد دهید.جامع الاحادیث الشیعه،ج26،ص850،نشر فرهنگ سبز،تهران،
