اعصاب نداشت. همیشه تا یکی از دانشجوها اذیتش میکرد با صدای بلند بهش اهانت میکرد. متأسفانه استاد معارف اسلامی هم بود. روز عرفه شده بود، آقا قرائتی سخنران مجلسی بود که توی دانشگاه برگزار میشد. خیلی برام جالب بود که توی اون جلسه، حاجاقا از دانشجوها حمایت کرد و در مورد برخورد اساتید با شاگرداشون صحبت میکرد. ایشون میگفت: یکی از قوانین مهم در تدریس، متواضع بودن و صبر داشتن در مقابل اذیتهای شاگردانه*. اگه خودتو کمتر از شاگردت بدونی، به اذیتهای شاگردات صبر میکنی و اعصابت بهم نمیریزه.
از اون عرفه به بعد، موقعی که بچههای دانشگاه، استاد رو اذیت میکنن، با یه لبخند از کنار اذیتها میگذره و به این اذیتها اهمیتی نمیده.
-----------------------------------------------------------
*قال علی(ع): تَواضَعُوا لِمَنْ تُعَلِّمُونَهُ العِلْمَ؛ در برابر کسی که به او دانش میآموزید، فروتن باشید. (کافی،ج۱،ص۳۶)