امر به قسط امر به همه خوبی‌ها
قسط به این معناست که حق کسی به دیگری داده نشود و در حقیقت همان عدالت است بنابراین همان‌طور که تمام خوبی‌ها در گستره عدالت جای دارند به‌گونه‌ای که اگر کسی حقیقتاً اهل عدالت باشد به هیچ رفتار و کردار خلافی شناخته نمی‌شود در قسط نیز همین وضعیت وجود دارد به همین دلیل است که در قرآن کریم ابتدا از «فحشاء» نهی می‌شود[1] به این معنا که باید از همه بدی‌ها اجتناب نمود ـ چراکه مفهوم گسترده «فحشاء» هر زشتی را شامل می‌شود ـ و پس‌ازآن به «قسط» امر می‌شود؛[2] یعنی ابتدا باید وجود را از همه بدی‌ها شست و بعد آن را با عدالت و قسط به همه زیبایی‌ها آراست.
[1] اعراف: 28.
[2] اعراف: 29.
