از بین تمامی خصلت های نیک دنیا، به امین1، شهره بود.
تمام اعمالش بی عیب و نقص بود.
امانت داری مثال زدنی اش، در روزگاری که مردم برای بیشتر بهره بردن از متاع دنیا نیرنگ و فریب را چاشنی کار می کردند، بی نظیر بود.
پایبندی به ارزش ها و اخلاقیت باید طوری باشد که حتی دشمنان و بدخواهان هم نتوانند، از آن ایرادی بگیرند.
اگر این گونه از رسول خدا الگو بگیریم2، جامعه ای سالم و زیبا خواهیم داشت که همه به آن افتخار کنیم.
اگر پیشرفت را دوست داریم، باید خوب مسلمانی کنیم.
منابع:
1. کحل البصر محدث قمی، ص ۱۲۵: پیامبر(ص) در حفظ امانت به قدری جدی و کوشا بود که به «امین» لقب گرفت، به طوری که قبل از بعثت وقتی مشرکان او را می دیدند می گفتند: امین آمد. چنان که در ماجرای نصب حجرالاسود در جای خود، که پنج سال قبل از بعثت رخ داد، همین مطلب آمده است که گفتند: «هذا الامین قد رضینا به؛ ما به داوری این امین در نصب حجرالاسود، راضی شدیم.»
2. سوره مبارکه الأحزاب آیه ۲۱:لَقَد كانَ لَكُم في رَسولِ اللَّهِ أُسوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَن كانَ يَرجُو اللَّهَ وَاليَومَ الآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثيرًا :مسلّماً برای شما در زندگی رسول خدا سرمشق نیکویی بود، برای آنها که امید به رحمت خدا و روز رستاخیز دارند و خدا را بسیار یاد می‌کنند.
