آنکه بیشتر با حقوق مردم سروکار دارد بیشتر در معرض عدالت ورزی و یا ظلم پیشگی است. معلمی که با شاگردانش تعامل دارد، سرکارگری که با کارگران زیردست خود ارتباط دارد، مدیر کارخانهای که با کارمندان متعددی کار میکند و در رأس همه اینها زمامداری که بر تودهای از افراد جامعه حکومت میکند بیشتر با «حقوق مردم» در ارتباط هستند. در این میان جایگاه زمامدار از همه خطیرتر است! قدرتی که در دست دارد امانتی است تا آن را هزینه بسط عدالت در جامعه کند و اگر در این موضع توجهی به حقوق گسترده مردم نکند و در حفظ آنها تلاشی ننماید اولین کسی خواهد بود که داخل در آتش جهنم میشود![1]
[1] پیامبر گرامی اسلام (ص): « َ أَوَّلُ مَنْ يَدْخُلُ النَّارَ أَمِيرٌ مُتَسَلِّطٌ لَمْ يَعْدِل؛ اولین کسی که در آتش جهنم داخل می شود زمامدار قدرتمندی است که عدالت نورزیده است» بحار الانوار، ج66، ص393.