با تشنگان کرامت؛ روشنای فهم
روشنای فهم
- "و اکرمنی بنور الفهم"(دعای مطالعه)
امام حسین(ع) به درجه ای از معرفت رسید که می فرماید: مرا عنایتى فرما كه بی واسطه آثار و نشان هایت به وصل تو نائل شوم(دعای عرفه).
این معرفت، او را از دیگر مظلومان تاریخ برتر ساخت و به او کرامت داد تا به فکر آگاه سازیِ دشمنانشباشد؛ حتی اگر شمر باشد و بر سینه امام حسین(ع) نشسته باشد.
گفتند: وقتی شمر خواست سرش را جدا کند، پرسید آیا مرا می شناسی؟! شمر مست قدرت بود و ناتوان از پاسخ درست.
حرّ اما مستِ معرفت شد و امام وقتی چشمش به اجساد شهیدان و حرّ افتاد فرمود:
این شهیدان همانند پیامبران و خاندان پیامبران هستند(مقتل مقرم).
خدایا! مرا به نورِ آگاهي گرامي دار و هویت، جان و سرنوشت مرا، حرّ گونه با نور معرفت دگرگون کن.
