با قافله سالار نور در تماشا، تکاپو و تعالی ۲۲
صدای تماشا:
امام حسین(ع)، از خدا و پیام پیامبرِ خدا، صدای خدا را می شود؛ در هر کجا و در پدیده ها و حوادث هستی و ما را به شنیدن و گوش سپردن دعوت می کند. از ما می خواهد دل به آن صدایی ببازیم که در قرآن ما را خطاب می‌کند؟ آن صدای بالاکَشنده، آن صدای منقلب‌کننده، آن صدای رستاخیز، آن صدای زندگی بخش و عاقبت آفرین. می خواهد از ابر مهربان صدای خدا، دلِ تشنه خویش را سیراب کنیم و آنقدر ایمان داشته باشیم که در صورت نیاز و به هنگام، جسم و جان خود را فدایش کنیم. مفهوم حیات و زندگی از نظر امام(فانَّ من لَحِقَ بی منکم اُسْتُشْهِد و من تَخلَّف لم یبْلُغ الفتح)، همان درک نورانیت و تاثیرپذیری و سپس اثرگذاری در جهان هستی است که رهآورد آن، بخشیدن عُمر دوباره و زندگی تازه است(انفال، 24).
