کسی که در بُعد شخصیش یه اشتباه و گناهی رو مرتکب بشه، و بعد با اضطراب و دسپاچگی به هر دلیلی خودش رو به این در و اون در میزنه تا عذری بیاره و شرمنده س، اسلام میگه حالا دیگه تو شورش رو در نیار و عذرش رو قبول کن یا حتی اگه عذری نتونست بیاره ولی معلومه پشیمونه از عملش، تو براش عذری بساز تا بیش از این خجالت زده و رسوا نشه.
و از طرفی باعث شیوع و قبح شکنی از اون گناه هم نشه و باب توبه بسته نشه.این خیلی فرق داره با کسی که متجاهره و از گناهش خوشحاله و بهش افتخار میکنه و خودش عکساشو میزاره.با این مقایسه ش نکنید.إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشِيع الْفَاحِشَة فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَاب أَلِيم فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَة.نور آیه۱۹ کسانی که دوست دارند زشتی ها در میان مسلمانان شایع شود، در دنیا و آخرت عذاب دردناکی خواهند داشت.