برخی از انقسامات «توبه»
«فَتَابَ عَلَیْهِ»؛ مسئلهی «توبه» را طبق یک دیدگاه می توان به دو بخش تقسیم نمود:
قسم اول، مربوط به «بنده» است و قسم دوم، مربوط به «خدا».
اگر استناد توبه به بنده باشد به معنی «بازگشت از معصیت» است، و اگر استنادش به خدا بود به معنی «قبول»- یا پذیرش بازگشت و بازگشت به رحمت الهی- است؛ قرآن کریم قسم اول را با «إلی» و «مِن»، و قسم دوم را با «علی» نشان میدهد. چنانکه در آیه ی «تُوبُوا إِلَى اللَّهِ»«تحریم/8»، آیه ی «تَوْبَةً مِنَ اللَّه»«نساء/92»، و آیه ی «ثُمَّ تَابَ عَلَیْهِمْ لِیَتُوبُواْ»«توبه/18» مطلب از همین قرار است.[1]
[1]. مکارم شیرازی، ناصر(1374هـ ش)ج1، ص196؛ صادقى تهرانى، محمد(1365هـ ش)ج7، ص253.