کرونا با خشونت و با هزینه‌های انسانی بسیار کمتر از جنگ‌های جهانی و در شرایطی که جلوه‌های عشق انسان به انسان، لحظه به لحظه در آن هویدا میشود ظهور کرده است تا یک دوره آموزشی پربار جهانی را برای بشریت برگزار کند و برود. کرونا به زودی با ما خداحافظی خواهد کرد اما جهان و بشر را به سطح بالاتری از زیست انسانی هدایت خواهد کرد.
روزه داری اما بدون خشونت و هزینه و تنها با اندکی رنج، توجه به تهیدستان و البته گنج فردا را به ارمغان می آورد؛ در روايات مى‌خوانيم: با نيمى از يك دانه خرما، يا اگر نداريد با سخنان خوب، دل‌هايى را شاد كنيد تا در قيامت كه خداوند مى‌پرسد: من به تو چشم و گوش و … دادم چه ذخيره‌اى فرستادى، شرمنده نباشيد. زيرا در آن روز بعضى به هر سو مى نگرند، ولى ذخيره‌اى كه وسيله نجاتشان باشد از پيش نفرستاده‌اند (تفسير نورالثقلين. جلد ۹ – صفحه ۵۶۰).
این هر دو، با صدای بلند گفتند و می گویند: به اميد كار خير وارثان نباشيم، هركس به فكر قيامت خود باشد “وَ لْتَنْظُرْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ لِغَدٍ”.(حشر/۱۸) با تیزبینی ببینیم که هر اعلامیه‌ای بر دیوار که پایان یک زندگی در این دنیا را خبر می‌دهد دعوت‌نامه‌ای برای پرواز ماست.
