این آیه که در اواخر عمر بابرکت پیامبر و در راه بازگشت از حجة الوداع، نازل شد و تهديد پيامبر(ص) به عدم تبليغ رسالت در صورت كوتاهى كردن ـ كه منحصرا در اين آيه از قرآن آمده است ـ نشان مىدهد كه سخن از حادثه مهمى در ميان بوده است كه عدم تبليغ آن مساوى بوده است با عدم تبليغ رسالت.
جاى ترديد نيست كه اين حكم حكمى است كه حائز كمال اهميت است، به حدى كه جا دارد رسول اللَّه (ص) از مخالفت مردم با آن انديشناك باشد و خداوند هم با وعده خود وى را دلگرم و مطمئن سازد.
و آن امر مهم و خطيرى كه پيامبر(ص) مامور به ابلاغ آن شده است "ولايت" و جانشينى امير المؤمنين(ع) است
یا امیرالمومنین علیه السلام در غدیر نبودیم اما با او می مانیم تا شکر گذار نعمتی باشیم که در این روز بر ما ارزانی شده
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّةِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَ کَمَالَ دِینِهِ وَ تَمَامَ نِعْمَتِهِ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَلَیْهِ السَّلاَم
