«یَا مُوسی... فَادعُ لَنَا رَبَّکَ»؛ خطاباتی همچون خطاب مزبور- و یا خطاباتی همانند: «یا مُوسَى اجْعَلْ لَنا إِلهاً»«اعراف/138»، «یا مُوسَى ادْعُ لَنا رَبَّکَ»«اعراف/134» - به جای «یَا نَبیَ الله»، «یَا رَسُولَ الله» و ...، اینها همه نشانه ی نادیده انگاشتن، بیارزش دانستن و خلاصه بیادبی و بی احترامی به جایگاه نبوت و در نهایت، تحقیر این مسئله‌ی عظیم است![1] این قبیل خطابات، نظیر آیه‌ی 77 از سوره‌ی زخرف و تخاطب جهنمیان با مالک و خازن جهنم است که فرمود: «یَا مَالِکُ لِیَقْضِ عَلَیْنَا رَ‌بُّکَ»، ای مالک، به خدایت بگو که به حیات ما پایان دهد.[2]
[1]. ر.ک: اندلسى، ابوحیان محمد بن یوسف(1420هـ ق)ج1، ص340؛ همچنین، ر.ک: طنطاوى، سید محمد(1407هـ ق)ج1، ص136؛ و نیز، ر.ک: نخجوانى، نعمت الله بن محمود(1999م)ج1، ص34.
[2]. جوادی آملی، عبدالله(1385هـ ش)ج4، ص636.
