حیاء در زندگی مشترک جایگزین ندارد. حیا، از یک سو راه را بر پلیدی می بندد و مقابل بروز آن می ایستد، (الْحَیاءُ یصُدُّ عَنْ فِعْلِ الْقَبِیحِ؛ شرم از بروز کار زشت جلوگیری می کند.[غرر الحکم و درر الکلم، ص۲۵۷] و از سوی دیگر اجازه نمی دهد زشتی هایی که در ساختار شخصیتی فرد موجود است، ظاهر شود (مَن كَساهُ الحياءُ ثَوبَهُ لَم يَرَ الناسُ عَيبَهُ؛ کسي که جامة حيا بهتن کرد عيبهاي او از ديد مردم پوشيده ميماند.)[(نهجالبلاغه، کلمة 214)] جرقّه ناسازگاری ها در زندگی، هویدا شدن زشتی ها است. حیای همسران، زمینه مناسبی برای از بین رفتن زشتی ها یا دست کم پنهان کردن آن است. در چنین فضایی محبت ایجاد می شود و با این راهکار می توان به یک زندگی آرام امیدوار بود.