نقش روحيه شهادتطلبى و ايثار در تکوین و پیروزی انقلاب اسلامی
پايدارى در جهاد گاه منجر به پيروزى و گاه منجر به مرگ مىگردد كه در فرهنگ اسلامى، از آن به «شهادت» تعبير مىشود.
اسلام در مواجهه با ظلم و دفاع از حق و حقيقت، پيروان خود را به جهاد با جان و مال دعوت مىكند.
در سايه مكتب حياتبخش اسلام، مرگ و كشته شدن، كه همواره امرى دردناك تلقى مىشد، رهيافتى خوشايند گرديد و شهادت فوزى عظيم تلقّى گرديد.
انقلاب اسلامى ترجمان بسيارى از آيات و روايات، بخصوص در زمينه «شهادت» و «جهاد»، است. از سوى ديگر، تحليل محتواى پيامهاى رهبرى درباره شهيد و شهادتطلبى، خود، انگيزه و محرّك تداوم حركت انقلابى است. وصيتنامه شهداى انقلاب و دعوت آنان از مردم براى حفظ تداوم انقلاب نيز از عوامل مؤثر در حركتزايى و تداوم انقلاب بود. اين وصيتنامهها، كه زبان قلب و روح شهداى انقلاب بودند، از اسلام مايه مىگرفت; از شهادتين آغاز مىشد و مؤمنان را به ثبات عقيده و پيروى از رهبرى در جهت احياى اسلام دعوت مىكرد.
به لحاظ تاريخى، نمونه بارز شهادتطلبى را مىتوان در زندگى و شهادت مظلومانه امام حسين(ع) يافت. بسيارى از حركتهاى انقلابى و جنبشها و نهضتهاى اسلامى ملهم از قيام عاشوراست. در طول انقلاب، شهادت برخى از انقلابيان موجى از تحرّك و قيام ايجاد مىكرد. شهادت فرزند امام خمينی(ره) در سال 1356 يكى از همين موارد است. يكى از كارگزاران رژيم پيشين نيز در تحليل انقلاب اسلامى به عنصر شهادتطلبى اشاره كرده است. وى مىنويسد: «توجه به آميختهاى كه از مذهب و نيروى جوانان در ايران به وجود آمده سرّ اصلى سقوط شاه را مكشوف مىكند. در اين ميان، اگر كسى به اهميت نقش شهادتطلبى در مذهب شيعه نيز آگاهى داشته باشد حتماً به خوبى مىداند كه در اين مذهب، اگر كسى كشته شود قدرتش از كسى كه او را كشته است به مراتب افزونتر خواهد بود.»(1)
روند حوادث سالهاى انقلاب نشان مىدهد كه رهبرى انقلاب در مواضع متعدد بر شهادت، صبر، استقامت و اعتقاد به اصل «إحدى الحُسنيَين» تأكيد مىكنند. بر اساس اصل انجام تكليف الهى، امام امّت، اعلام كردند كه ما تكليف الهى خود را ادا مىكنيم و به احدى الحسنيين نايل خواهيم شد.
ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ
1. فريدون هويدا، اسرار سقوط شاه، ترجمه مهران، تهران، اطلاعات، 1371، ج1، ص110.