آیا برقراری روابط عادلانه بین زنان و مردان مستلزم تساوی حقوقی بین آنهاست؟ آیا برای برطرف شدن ظلم از جامعه زنان لازم است دقیقاً شبیه همان حقوقی که به مردان اختصاص دارد به زنان نیز اختصاص داده شود؟
پاسخ مثبت به این سؤال به معنای «مرد نمودن زن» است! نباید حقیقت مستقل زن را نادیده گرفت و نیازها و اقتضائات زن بودن او را فراموش کرد همانطور که مرد نیز نیازها و اقتضائات خاص خود را دارد زنان نیز این گونهاند و باید برای هر یک حقوقی «متناسب» و نه «متساوی و متشابه» وضع نمود. برای مثال آیا میتوان زنان شاغل را به بهانه تساوی حقوقی با مردان از «مرخصی زایمان» که در ادارات دولتی به زنان اختصاص دارد محروم نمود؟ بنابراین باید بهجای «تساوی» از «تناسب» دفاع کنیم![1]
[1] برای مطالعه بیشتر ر.ک: نظام حقوق زن در اسلام، شهید مطهری.