روش‌های تشویق برای فرزند آوری گوناگون است؛ اگر نگاه، مادی باشد، روش انگیزه سازی منحصراً در مهیا کردن و دادن امکانات مادی به خانواده خواهد بود؛ و کم هستند در دیدگاه مادی که فرزند آوری را برای پایداری نسل خود، انگیزه ساز توانمندی برای آن‌ها باشد به طوری که تمام سختی‌های مادی پرورش فرزند را برای آن‌ها هموار گرداند؛ در اسلام اما مهم‌ترین و یگانه روش انگیزه‌ساز در فرزند آوری در عصر نزول وحی، بیان پاداش اخروی آن بود که انگیزه‌ای قدرتمند در آنان پدید می‌آورد که تمام سختی‌های مادی و اقتصادی پیش‌روی آن‌ها را هموار می‌کرد؛ در عصر حاضر پاره‌ای از مسلمانان اما تغییر نگرشی به سوی دیدگاه مادی یافته‌اند و راه یگانه‌ی انگیزه‌ساز آن‌ها در دادن امکانات مادی است و یا هموار‌سازی اقتصاد است و اگر اقتصاد ناپایدار باشد، یا هیچ‌گاه اقدام به فرزند آوری نخواهند کرد و یا همیشه با تردید اقدام می‌کنند و همیشه شکایت از فرزند آوری و مشکلات آن خواهند کرد؛ ولی انسان دین‌دار که همه‌ی جان خود را در اختیار عقل و وحی( شربعت اسلامی) قرار داده است، چنین مشکلاتی مانع حرکت صحیح او نخواهند شد.
دین به مسلمان دین‌دار انگیزه‌ای می‌دهد از راهی که هدف او را در زندگی اخروی تأمین و به کمال او کمک کند.
قال الإمام علی علیه السلام: فی المرض یصیب الصبی انه کفارة لوالدیه (١): بیمارى‌ای که به فرزند می‌رسد موجب ریزش گناهان پدر و مادر است.
پی‌نوشت:
) وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، جلد ۲۱، صفحه ۳۵۷،۳۵۸
