تشویق و تنبیه
"رضا بدو بریم توی اتاق جلسه داریم " قرار بود که اگر کار اشتباهی را در جمع انجام می‌داد، در حضور دیگران توبیخ و تنبیه نشود و بصورت خصوصی با پدر "جلسه ای" داشته باشند. همین شیوه بود که باعث شده بود خیلی از رفتارهای اشتباه ، که ناشی از بازیگوشی های دوران کودکی است ، اصلاح گردد. وقتی برای جلسه فراخوانده می‌شد ، احساس سرخوردگی نداشت و خیلی با اشتیاق و با غرور به همه می‌گفت: " من و بابام جلسه داریم " انگار اتفاق مهمی قرار است بیفتد. همان صحبت یک دقیقه‌ای پشت درب اتاق ، برای متقاعد کردنش کافی بود ، زیرا احساس شخصیت ، مانع از تکرار فعل خطا می‌گردید.
---------------------------------------------------------------
برداشت از روایت بحارالانوار جلد 16 صفحه 229
#حیات_طیبه
#مهارت_زندگی
#سبک_زندگی_دینی
#سبک_زندگی_اسلامی
#فرزند_صالح
#تربیت_دینی_فرزندان
