انسان چیزی می سازد و خداوند هم همین طور
امام در این میان تفاوته ایی وجود دارد که باید اندیه کرد در آنها
اينطور نيست كه خداوند آسمانها را خلق كرده و تمام شده. «وَ إِنَّا لَمُوسِعُونَ» (ذاريات/47) يعني دائماً داريم گسترش ميدهيم
نامحدود است. برگهاي درخت دو تا مثل هم نيست. حيوانها دو تا مثل هم نيستد. آفريدههاي او بينهايت است. از سادهترين، مهمترين ميسازد. اين هم مهم است. از يك تک سلول انسان می سازد
مواد اوليه از خود اوست. ما كه ميخواهيم يك چيزي را بسازيم، حتي امروز يك هواپيما كه ميسازند، موتورش از يك كشور ميآيد. فلان دستگاهش از يك كشور ميآيد. از چندين كشور شريك ميشوند، يك هواپيما ميسازند
از كسي تقليد نميكند. همه ابتكار است. در آفريدهي او تقليد نيست
پشيمان نميشود. خيلي وقتها ما يك كاري ميكنيم، پشيمان ميشويم. اين هم يك مسأله است. (مجموعه برنامه درسهایی از قرآن)
این زیبایی های #خلقت از آن کسیست که #اندیشه و #تعقل نماید در نعمت های پروردگار