عظمت و جایگاه امیر المومنین – صلوات الله و سلامه علیه – بر کسی پوشیده نیست و علم و حلم و اخلاق و زهد و بزرگی ایشان زبانزد عام و خاص بوده است.
در همین راستا ابن الجوزی – از علمای بزرگ و سرشناس مخالفین شیعه – در بابی تحت عنون " ذکر غزارة علمه " (ذکر عظمت و کثرت علم امیر المومنین (ع)) می نویسد :
کان أبو بکر و عمر یشاورانه و یرجعان إلى رأیه، وکان کل الصحابة مفتقرا إلى علمه، وکان عمر یقول: أعوذ باللَّه من معضلة لیس لها أبو الحسن.
المنتظم فی تاریخ الأمم والملوک،ج5،ص68 ط دار الکتب العلمیة
ابوبکر و عمر با وی (امیر المومنین) مشورت می کردند و به رای و نظر وی رجوع می کردند(*) و تمامی صحابه نیازمند علم او بودند و عمر می گفت : به خدا پناه می برم از مشکلی که ابو الحسن (علی بن ابی طالب) در آن نباشد.
♦️♦️➖➖♦️♦️ (*): لازم به ذکر است که این ادعا در خصوص رجوع خلفا به امیرالمؤمنین طبق شواهد تاریخی ، جای تامل فراوان دارد ؛ و آنچه مشخص است عمده تلاش خلفا در حذف همه جانبه ایشان از صحنه اجتماع بوده است ؛در این بیان آنچه برای ما مهم است اعتراف ابن جوزی به افضلیت علمی امیرالمومنین علی علیه السلام است.
