تمسخر مخاطبین ممنوع
بعضاً اتفاق می‌افتاد که به انگیزه‌های مختلف ازجمله کینه‌ای که در برخورد قبلی ایجاد شده، شکستن غرور فرد متکبر و یا از روی جهالت و ناپختگی برخی از متولیان تبلیغ و تربیت، متربیان خود را به بهانه اشتباهی که مرتکب شده یا حرف نسنجیده‌ای زده مورد تمسخر و ریشخند قرار می‌دهند.
غافل از اینکه تمسخر نه‌تنها باعث ایجاد کینه و دشمنی در قلب مسخره شونده می‌شود و این برخورد زشت را هرگز از یاد نخواهد برد، بلکه مسخره کننده از چشم مردمی که ناظر این رفتار زشت بودند می‌افتد و دوستی و محبت آن‌ها را از دست می‌دهد، امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: «لا یَطمَعَنَّ المُستَهزِئُ بالناسِ فی صِدقِ المَوَدَّةِ. کسی که مردم را مسخره می‌کند، نباید به دوستی خالصانه آن‌ها چشم امید بندد.»[1]
[1]. بحار الأنوار: 75/144/9.
