بسم الله الرحمن الرحیم
شاید یکی از بزرگ ترین آرمان های هر کشوری داشتن حیاتی عزت مندانه باشد، ما ایرانی ها هیچ وقت فراموش نمی کنیم زمانی را که در بین خود غریبه هایی را می دیدیم که با ما به مثابه بنده های خود رفتار می کردند، یک شبه تصمیم می گرفتند آرد و نان ما را قطع کنند و نتیجه ی آن کشتار عظیم نه میلیون از برادران و خواهران و کودکان ما در عرض چند ماه بود.
باید این را قبول کرد که ملّت ذلیل و توسریخور، حیاتی ندارد این استقلال و وابسته نبودن به بیگانگان است که روح حیات را در هر کشوری می دمند.