وَ زَكَرِيَّا إِذْ نادى رَبَّهُ رَبِّ لا تَذَرْنِي فَرْداً وَ أَنْتَ خَيْرُ الْوارِثِينَ
و زکریا را (به یاد آور) در آن هنگام که پروردگارش را خواند (و عرض کرد): «پروردگار من! مرا تنها مگذار (و فرزند برومندی به من عطا کن)؛ و تو بهترین وارثانی!»
سوره انبیاء آیه ۸۹
پیامبران الهی با پیش آمدن هر مشکلی ، به درگاه خداوند متعال پناه می‌بردند و از آنها طلب کمک و یاری می‌خواستند و هیچگاه نباید از رحمت الهی ناامید شویم ، چرا که خداوند باتوجه به شرایط و احوال ما نعمتی را عطا میکند و اگر دعایی کردیم و اجابت نشد ، یقین داشته باشیم که مصلحت برا آن بوده است .
در كار خير و دعا همراه با بيم و اميد، در استجابت دعا مؤثر است
خداوند متعال با عظمت و قدرتمند می باشد و کارهای غیر ممکن از نظر ، می‌تواند انجام دهد ، و زمانی که حضرت زکریا این دعا را کرد و فرمود خداوندا مرا تنها نگذار و فرزندی به من عطا کن ، با این که همسر کهنسال حضرت زکریا نازا بود ، به آنها فرزندی داد ، پس ناامیدی از درگاه او به هیچ وجه قابل قبول نیست .
