خدای اسباب
در کارها همیشه سعی داشت که از افراد مختلف کمک بگیرد و اصلا انگار خدایی در جهان نبود؛ به او گفتم: مگر نه این است که هر چیزی از آن خداست؟
گفت: معلوم است!
گفتم: اگر چنین است پس چرا در کارهایت به او توجه نمی کنی؟
گفت: خوب درست است ولی این بدین معنا نیست که به اشیای دیگر تمسک نکنم!
گفتم: درست است؛ ولی این هم بدین معنا نیست که به خدا توجه نکنیم؛ بلکه باید در همه امور حتی زمانی که به اشیای تمسک می کنیم به او متوجه باشیم و بدانیم که اگر او نخواهد لحظه ای این ابزار کارگر نخواهند شد؛ ایاک نعبد و ایاک نستعین (1): فقط تو را می پرستم و فقط از تو جاری می جویم.
پی نوشت:
1)سوره حمد، آیه 5
