خوبی و احسان
خوبی کردن و احسان یکی از آموزه های اسلام است که قرآن کریم و روایات معصومین (ع) دائماً انسان را به انجام آن تشویق و ترغیب می کنند.
شاد کردن دل انسان ها و دست گیری کردن از آنها از مصادیق و نمونه های نیکی کردن به مردم است. احسان به مردم یک موهبت الهی است که خداوند به بشر ارزانی داشته است. در واقع انسانیت انسان زمانی ظهور و بروز می نماید که نسبت به اطرافیان خود بی اعتنا نباشد.
سعدی این سخن را به خوبی در شعر خود بیان کرده است:
بنی آدم اعضای یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار
برای مطالعه بیشتر بنگرید به:
زهرا نساجى، خدمت رسانى و خوبى به مردم، مجله پاسدار اسلام مهرماه ۱۳۸۲، شماره ۲۶۲، ص ۴۴-۴۷
