خودداری از بدنام کردن مومن
عن أبی جعفر (علیه السلام) قال: مَا شَهِدَ رَجُلٌ عَلَى رَجُلٍ بِكُفْرٍ قَطُّ إِلَّا بَاءَ بِهِ أَحَدُهُمَا إِنْ كَانَ شَهِدَ بِهِ عَلَى كَافِرٍ صَدَقَ وَ إِنْ كَانَ مُؤْمِناً رَجَعَ الْكُفْرُ عَلَیْهِ فَإِیَّاكُمْ وَ الطَّعْنَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ.
جابر از امام باقر (علیه السلام) روایت کرده که فرمود: هیچکس به کفر دیگری شهادت نمی دهد مگر اینکه کفر به یکی از آن دو باز خواهد گشت؛ اگر به کفر کافری شهادت دهد راست گفته و اگر به کفر مومنی شهادت دهد، کفر به خود او باز میگردد، پس از بدنام کردن مومنین خودداری نمائید.
وسائل الشیعه | کتاب العشره | باب ۱۵۹ | حدیث ۱
نتیجه ؛
متاسفانه بسیاری از ما عادت کرده ایم با دیدن ظاهر افراد بسیار زود درباره اعمالشان قضاوت کنیم، اگر ظاهر مناسبی نداشته باشد یا گناهی مرتکب شده باشد خیلی سریع رای به مسلمان نبودنش می دهیم. این کار بسیار اشتباه است زیرا ما از باطن افراد و اعمال واقعی شان بی خبریم.
اما این مساله را بدانیم که اگر به کافر بودن مومنی شهادت بدهیم و او را بدنام کنیم آن کفر به خود ما باز‌می‌گردد.
