دانش آموز سوئیسی
دوران کودکی، زمان شکل گیری شخصیت انسان است، نوع برخورد ها و آموزش های انسان در این برهه میتواند در اینده تأیین کننده باشه، مخصوصا اگر انسان در موقعیت مهم یا در منصب مهمی قرار بگیرد، در زمان پهلوی آنچه زیاد دیده می شد همین موارد بود که فلان مسئول در فلان کشور اروپایی درس خوانده و آنجا عاشق کسی شده و خلاصه دلش (به شکلی) به جایی بیرون از مرزهای خودمان گیر است.، حتی خود شاه هم دوران کودکی و نوجوانی اش را در سوئیس گزرانده بود، طبیعی است که چنین گذشته ای مناسب یک مسئول کشوری نیست، البته اگر بخواهیم مسئولش دلسوز باشد و به پیشرفت کشور فکر کند؛ تحت تأثیر همین اقامت های طولانی مدتِ آقا زاده های دربار، تصمیمااتی ننگ آور در مسائل کلان کشور گرفته شد.[1]
[1] کتاب دخترم فرح، ص222
