ترنم ذکر الهی بر ساحت ذهن و زبان آدمی، اگر توام با توجه باطنی باشد، زمینه ساز آرامش روان فرد می شود.
سرخوردگی عاطفی در پرتو بحران های آسیب زا، جان انسان را کانون اضطراب می سازد و در حقیقت دعا و اشتغال به ذکر معبود، همچون سیل بنیان افکن، پرده های سیاه یاس و ناامیدی را، از ساحت دیدگان آدمی برمی افکند.
دعا و یاد خدا در مواقع حساس زندگی، دل هر بنده ای را مملو از نور هدایت می سازد و انسان این موجود غریب افتاده از عالم قدس را متوجه زادگاه حقیقی خود می کند و چه زیبا فرمود امام سجاد علیه السلام:
یَا أُنْسَ کُلِّ مُسْتَوْحِشٍ غَرِیبٍ
ای آرامش هر ناآرام غریب!
دعای 16 صحیفه سجادیه
رواق معرفت
@revaghmarefat