رفتارِ انسانِ معنوی؛ چارچوب دار
انسان معنوی، اهل رعایت حد و مرزها و قوانین و چارچوب های شرعی است(اعراف،۹۶) و چون به دیدار پروردگار خود اميد دارد، به کار خوبِ خالصانه می پردازد(کهف/۱۱۰)و حتى اگر در تنگنا بیفتد دست به ستم یا قانون شکنى نمى‌زند(بقره،۱۷۷/ معارج، ۵). او برای رسیدن به معبود و جدایی از غیر، سر به سجده می گذارد(علق،۱۹) و اهل انفاق و احسان است(توبه،۹۹). او می داند که سر بر سجده گذاشتن، در همین عمل ظاهری نیست بلکه این، نشانه فروتنی و خود به خدا سپردن و پاکیزگی از خودخواهی در راه رسیدن به خداست. او اهل انتقام و کنش و واکنش نامتناسب و برای خنک شدنِ دلی نیست چون می داند که تحمیلِ درد به فرد خطاکار باعث بازگشت چیزی که از دست رفته نمی-شود و یا پایین کشیدنِ دیگری، باعثِ بالا رفتن او نمی شود.
