رفتار انسان معنوی، برون دادی است از تمام باور معنوی اش؛ که در آن آموخته است: زندگی پر است از بُرش های گوناگونِ یادگرفتن، زحمت کشیدن، گرما و سرما دیدن، نخوابیدن و نیافتن و شکستن، حرکت کردن، افتادن و دوباره بازگشتن و راه افتادن... . اگر همه تلاش های مادی و معنوی به نتیجه برسد،"زندگی" فتح خواهدشد و آخرت آباد. فتح قله ها برای بینندگان لذتبخش اما برای کوهنوردْ توام با مشکلات و گرفتاری های زیاد و البته لذت بخش تر است. او می داند که کسانی به ما فقط عکس یادگاری از نوک قله و موفقیت در زندگی را نشان می دهند اما آن عکسْ فقط یک بُرش از هزاران برشِ فتح است، آن عکسْ دست چینِ یکه لحظه از زندگی شان است نه تمام آن.