شرط محدثه انقلاب اسلامی، شرط بقای آن نیز هست. روحانیت، مولّد انقلاب اسلامی بود و صیانت از این دستاورد بزرگ هم در گرو پیشتازی روحانیت در عرصه دفاع از ماهیت انقلاب اسلامی است.
انقلاب اسلامی مطابق ذات شعائر و اهداف خود، هر نوع سلطه بیگانگان در امور سیاسی، نظامی، اقتصادی، فرهنگی و ... را بر تمامیت ارضی ایران اسلامی نفی می کند. این رویکرد، برگرفته از آموزه های شریعت مبین اسلام در نفی استیلای دشمنان بر بلاد اسلامی است. طبیعی است که چنین هدفی با مذاق چپاولگران و جهانخواران سازگار نباشد. دشمنان انقلاب اسلامی، در واقع تنها به دلیل در خطر افتادن منافعشان است که با نظام اسلامی به مبارزه برخاسته اند. انقلاب اسلامی نه تنها دست استکبار جهانی را از منابع غنی این آب و خاک کوتاه نموده بلکه به همه آزادی خواهان عالم آموخته که می توان روی پای خود ایستاد، به زیاده خواهان باج نداد و به استقلال و سربلندی رسید.
با این وصف، کشورهای سلطه جو می دانند که تنها راه برون رفت از چالش بیداری جوامع، به زانو درآوردن نظام برخاسته از انقلاب اسلامی مردم ایران به منظور پیشگیری از الگو برداری مستضعفان و سایر ملل است. از بدو به ثمر رسیدن نهال انقلاب اسلامی، تا کنون هیچ حربه و توطئه ای نبوده که برای ساقط نمودن این نظام مردمی به کار گرفته نشده باشد. جنگ تحمیلی، ترور، کودتا، خیانت و جاسوسی، جدایی طلبی، فرقه ها و نحله های انحرافی، شورش های خیابانی، محاصره های شکننده اقتصادی، نظامی و ... گوشه هایی از برنامه های مستمر دشمنان ایران اسلامی برای شکست این نهضت فراگیر است.
دشمن یک لحظه از رصد تحولات و اخبار مرتبط با اوضاع ایران به منظور ارتقای سطح اطلاعاتی خود برای برنامه ریزی دقیق تر بر ضد حاکمیت جمهوری اسلامی غافل نبوده است. دشمن به خوبی می داند که جدی ترین مانع بر سر راه دستیابی به اهداف شوم خود، پیوند مردم با بزرگان و رهبران دینی است. حضور علمای اسلام در صحنه دفاع از ارزش های اسلامی، زنجیره مستحکم پیوند همه سطوح جامعه را در پی داشته و خطی واحد و متحد را در مقابل جبهه استکبار تشکیل داده است. از این رو اهتمام ویژه دسمنان به رسوخ در صفوف روحانیت و یا ایجاد تردید و دو دلی در این قشر نسبت به مواضع نظام اسلامی و همچنین ایجاد بدبینی در مردم نسبت به روحانیت، در سال های اخیر قابل درک و تحلیل می باشد.
در مقابل این خدعه دشمن، روحانیت باید با تقویت حضور اجتماعی و ارتباط صمیمی خود با آحاد جامعه، علاوه بر ایفای نقش رهبری و هدایت توده های ملت، تبلیغات منفی بدخواهان اسلام و انقلاب اسلامی را خنثی نماید. روحانیت اصیل و دلسوز به نیکی می داند که حضور و مجاهدت این قشر در پیشبرد اهداف اسلام و دستیابی به تمدن بزرگ اسلامی، ضامن حفظ و بقای انقلابی است که با درخت تناور آن با خون هزاران شهید بی نام و نشان آبیاری شده است.
"چه موقع سردمداران عالم، از علمای دین در ایران یا جاهای دیگر، یادشان بود؟ بله، آن وقتی که علمای دین وارد میدان مبارزه می‌شدند؛ مثل مشروطیت در ایران، مثل نهضت آزادیخواهی در شبه قاره‌ی هند - که تقریباً در صدوپنجاه سال قبل شروع شد - مثل حرکت علما و مراجع نجف در مقابل نفوذ انگلیسی ها در سال ۱۹۲۰، اسمشان سر زبان ها می‌افتاد. یک نفر، دو نفر را نشان می‌کردند و با او مقابله می‌نمودند؛ والّا چه کسی به فکر علما بود که حالا یک عده از آنها در این‌جا زندگی می‌کنند؟
ولی امروز چگونه است؟ امروز بسیاری از همت و پول و ابتکار و طراحی و برنامه‌ریزی استکبار جهانی، مصروف این می‌شود که ببیند چگونه می‌تواند همین شما طلاب و فضلا و علما را از راه راست انقلاب منحرف کند. برای این کار، پول خرج می‌کنند؛ چون می‌دانند اگر علما، همچنان‌که تا امروز پیشگام این انقلاب بوده‌اند و در صفوف مقدم، در جنگ، در صحنه‌های انقلابی و در صحنه‌ی سیاست حضور داشته‌اند، باز هم حضور داشته باشند، به‌هیچ‌وجه استکبار نمی‌تواند با این انقلاب روبه‌رو بشود. می‌خواهند این مانع - یعنی شما جامعه‌ی علمای اسلام - را از سر راه بردارند. برای این کار، برنامه‌ریزی می‌کنند".۱۳۶۹/۰۱/۰۴ مقام معظم رهبری بیانات در جمع فضلا و طلاب و روحانیون مشهد
