تا پیش از گسترش فرهنگ اسلامی، علم آموزی زنان جایگاه چندانی در فرهنگ مردم نداشت.
این امر، مختص اعراب جاهلی نبود؛ بلکه در بسیاری از جوامع، اساساً زنان جایگاهی نداشتند و جزو اموال مرد محسوب می‌شدند.
اسلام همزمان با ایجاد تحولی عمیق در ابعاد گوناگون زندگی مردم، شأن ویژه و جایگاه شایسته‌ای به زنان اعطا کرد.
توجه به فراگیری علم و دانش‌افزایی زنان در کنار علم آموزی مردان به خوبی در سخنان و سیره پیشوایان دینی مشاهده می‌شد.
این فرهنگ دینی، اگرچه در بعضی از جوامع اسلامی با کندی و مقاومت رو‌به‌رو شد، اما به تدریج جایگاه خود را در میان مسلمانان تثبیت کرد.
«با آن‌که در تربیت و تعلیم توجه بیشتر به پسران بود و حتی در مورد دختران گهگاه سخن از منع تعلیم در میان می‌آمد، تاریخ اسلام مواردی را نشان می‌دهد حاکی از توجه مسلمین به تعلیم دختران یا لااقل حاکی از عدم منع آن.
وجود بعضی راویان حدیث در بین زنان نشان می‌دهد که اهل حدیث منعی در تعلیم کتابت و سواد زنان نمی‌دیده اند.» (۱)
----------------------------------------------
منبع:
۱- کارنامه اسلام، عبدالحسین زرین کوب، ص ۴۴
