در برخی روایات اسلامی زنان «ناقص‌العقل» توصیف‌شده‌اند. این روایات را نمی‌توان توهین‌کننده به زنان ـ که بدون شک در بسیاری از موارد عقل کامل‌تری از مردان دارند ـ تلقی نمود بلکه باید با نگاه دقیق و موشکافانه معنای صحیحی که اراده کرده‌اند را کشف کرد. برخی معتقدند معنای این روایات این است که زنان «احساسات و عواطفی شدید» دارند به‌گونه‌ای که این امر تعقل آن‌ها را کمتر ظاهر می‌سازد. زنان به جهت عهده‌داری وظیفه همسری و مادری نیاز بیشتری به «عواطف و احساسات» دارند و دست خلقت این ویژگی را در آن‌ها برجسته نموده است و الا شاید هیچ زنی وظیفه سخت و طاقت‌فرسای مادری را به دوش نمی‌کشید بنابراین نقصان عقل آن‌ها به معنای «سبک‌مغز بودن» و نوعی توهین نیست بلکه به معنای غلبه عواطف و احساسات و نوعی تمجید است.[1]
[1] برای مطالعه بیشتر ر.ک: اصول شخصیت زن از نگاه اسلام، ص 74.
