در برخی آیات قرآن تعبیر «خلق منها زوجها»[1] وجود دارد. این آیه شریفه دو گونه معنا شده است؛ برخی گفتهاند منظور این است که زن از بدن مرد آفریدهشده است و در حقیقت بهنوعی فرع مرد است و مرد اصل او است؛ اما برخی دیگر گفتهاند که منظور این است که خدا از جنس مردان زنان را آفرید یعنی این دو، حقیقتی واحد دارند نه اینکه یکی اصل و دیگری فرع باشد.
تفسیر دوم تفسیری صحیح و عادلانه است که با آیات دیگر قرآن نیز سازگاری دارد زیرا در جای دیگر میفرماید: «خلق لکم من انفسکم ازواجا؛ برای شما از جنس خودتان همسرانی آفرید»[2] و روشن است که خلقت همسر هرکسی از بدن او به عنوان فرع او معنا ندارد! بلکه مقصود این است که زن و مرد حقیقتی مشترک ـ که همان انسانیت ـ است دارند.
[1] نساء: 1.
[2] روم: 21.