قرض دادن از فضیلتهای انسانی بزرگی است که در اسلام عزیز نیز به آن توصیههای فراوانی شده است. بلندترین آیه قرآن کریم به ثبت و ضبط قرض میپردازد و بر این نکته تأکید دارد که هنگامیکه وامی داده میشود و شخصی به کسی قرضی میدهد لازم است این قرض بهصورت سندی مکتوب ثبت شود. نکتهای که در این آیه شریفه ارتباط با بحث عدالت دارد این است که خدای متعال از نویسنده این سند میخواهد که عدالت را رعایت کند![1] نکند جانب قرض دهنده گرفته شود و حق قرض گیرنده ضایع شود و مثلاً مبلغی اضافه برای او ثبت گردد یا اینکه جانب قرض گیرنده گرفته شود و تاریخ دقیق بازگرداندن قرض مشخص نشود.
[1] « اى اهل ايمان! چنانچه وامى به يكديگر تا سر آمد معينى داديد، لازم است آن را بنويسيد. و بايد نويسندهاى [سَنَدش را] در ميان خودتان به عدالت بنويسد» سوره بقره: آیه 282.