امام صادق(علیه السلام)
«لَا تُطْلِعْ صَدِیقَکَ مِنْ سِرِّکَ إِلَّا عَلَی مَا لَوِ اطَّلَعَ عَلَیْهِ عَدُوُّکَ لَمْ یَضُرَّکَ فَإِنَّ الصَّدِیقَ قَدْ یَکُونُ عَدُوَّکَ یَوْما»(1)
«دوستت را از اسراری که اگر آن اسرار به دست دشمنت بود میتوانست بوسیله آنها به تو ضرر بزند مطلع نکن، چرا که گاهی اوقات دوستان نیز دشمن میشوند»
دوست بودن، دوست داشتن، محبت ورزیدن، اجتماعی بودن، و در نهایت یک انسان خوش اخلاق و مهربان بودن که همه دوست دارند با اینچنین آدمی دوست باشند، هیچ وقت به معنای فاش کردن وعمومی کردن اسرار زندگی شخصی وکاری انسان نیست.
داشتن رابطه خوب و صمیمی با دوستانمان و یا همسرمان هیچ وقت بدین معنی نیست که ما کاسه دلمان را برای آنها باز کنیم وهر چیزی که در ذهن داریم برای آنها تعریف کنیم.
در خیلی از موارد بودند کسانی که به بهانه صمیمی بودن و یا زن وشوهر بودن هر حرف وهر چیزی که میدانستند وبه ذهنشان میرسید را برای یکدیگر تعریف می کردند وهمین صمیمیت افراطی باعث ایجاد سوءظن ها و تشویش خاطرها برای هر دو طرف می شد ویا حتی در مواردی هم از همین حرفها و سخنانی که در هنگام "صمیمیت" وبه اسم "صمیمیت" رد و بدل می شده در خراب کردن و متهم کردن یکدیگر استفاده می کردند.
در حالی که تنها با یک روی گشاده و اخلاق نرم وانتخاب جملاتی زیبا میتوان محیطی صمیمی وپر از نشاط برای خانواده واطرافیانمان فراهم کرد.
این توصیه ای که امام صادق(علیه السلام)در حدیث شریف به آن اشاره کرده اند بیشترین مصداقش را در سازمانهای رسمی حکومتی و نظامی می توان پیدا کرد که بهترین مکانها برای حضور افرادی مغرض در لباس همکار و دوست می باشند.
پاورقی
1-تحف العقول، النص، ص 312
