همه شهر بد شده‌اند! همه بی‌انصاف هستند! رانندگان تاکسی همه ظالم شده‌اند! کاسب‌ها هیچ‌کدام عدالت را رعایت نمی‌کنند! مأمورین نیروی انتظامی و نظامی هیچ‌کدام منصف نیستند! بوی متعفن بی‌عدالتی همه کوچه‌های شهر ما را پرکرده است! ...
از این سخنان اغراق‌آمیز و سیاه نمای پر از شکایت ـ که البته بخشی از آنها نیز صحیح است ـ بسیار شنیده و یا شاید گفته‌ایم اما چقدر خوب است اندکی این شکایت‌ها را به خود نیز داشته باشیم! بالاخره ما هم اهل همین شهریم؛ کاسب، راننده، مأمور انتظامی و یا صنفی دیگر در همین شهریم. اول باید عدالت و انصاف را از خودمان شروع کنیم! این بدترین روش است که از دیگران مطالبه عدالت کنیم اما خود اهل آن نباشیم.[1]
[1] امام علی (ع): «أَجْوَرُ السِّيرَةِ أَنْ تَنْتَصِفَ مِنَ النَّاسِ وَ لَا تُعَامِلَهُمْ بِه؛ بدترین روش این است که از مردم انصاف و عدالت طلب شود در حالی که با آنها با عدالت و انصاف برخورد نشود» عیون الحکم، ص 116.
