عبور از پل صراط
جای ماسک روی صورتش مونده بود وچشماش کاسه خون، از درد بی خوابی! روی صندلی بی رمق نشسته بود. شربت عسلی رو که جهادگران آورده بودند تعارف کردم و گفتم: خوش به حالت. خواستی از پل صراط رَد بشی دست منو بگیر.
شربت رو نوشید و تشکر کرد. نفسش تازه شد. پرسید:چی می گی برادر! یکی باید دست خودمو بگیره.
از خودم که نگفتم؛ رسول الله فرمودن هرکس یک شبانه روز از بیماری مراقبت کنه خدا اون رو با ابراهیم خلیل محشور می¬کنه، بعدم از پل صراط مثل برق درخشان میگذره.(مفاتیح الحیاه، جوادی آملی، ص368)
مثل برق از روی صندلی بلند شد.
بابت شربت ممنون! یاعلی برادر!!
رفت بخش مراقبتهای ویژه
#کرونا_را_شکست_میدهیم
----------------------------------------------------------
#متن_کوتاه
@saeer_ir
