عدالت در سخن
بخش قابل‌توجهی از عمر ما با سخن‌گویی سر می‌شود. زبان دردهان ما به اراده ما آن‌چنان‌که بخواهیم می‌چرخد و الا هیچ زبانی بدون اراده صاحبش به سخن نمی‌آید. برای اینکه این موجود کوچک ما را راهی جهنم نکند و موجبات شقاوت ما را فراهم نکند چه کنیم؟ پاسخ بسیار کوتاه و پر محتوا است! باید «عدالت در گفتار» را رعایت کنیم[1] یعنی به‌گونه‌ای سخن بگوییم که حق کسی ضایع نشود و هر کلامی را در جایگاه خودش بگوییم برای این مهم خوب است قبل از هر سخنی اندکی تأمل‌کنیم و فایده و ضرر گفتن آن را بسنجیم؛ این تأمل و سنجیدن به عدالت در گفتار نزدیک‌تر است.
[1] « وَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا؛ هنگامی که سخن می گویید عدالت پیشه کنید» انعام: 152.
